'k ben blij dat ik dit niet als dagboek heb bestempeld, want dagen snellen langs zonder dat ik tijd vind om hier wat op te tekenen. vandaag alweer draaidag 4 voltooid. hieronder een paar beelden uit de eerste en de tweede dag. filmen blijft een bizarre bezigheid. dat mengsel van banale logistiek en teer spel, van lyrisch beeld en harde tijdsdruk. met dertig man en vrouw doorpezen om alle shots te halen. volgende pak. haar checken. andere lens. en dan ineens een moment waarvoor het allemaal gebeurt. vaak een blik. of licht dat meer doet dan gevraagd. filmen is zo gefragmenteerd. ook door oscars ogen zie ik dat opnieuw. niet die avondlange spanningsboog van een voorstelling op de planken. maar moment per moment de film bij elkaar zoeken. ik vind dat mooi. want ieder moment dat we vinden, ligt meteen voor altijd vast. en in de montage ontstaat uit die snippers een geheel dat er zelfs in het scenario nooit in die vorm was. die montage levert een film op. en die film brengt met een beetje geluk catharsis teweeg. en het draaien? dat heeft ernstig veel weg van het echte leven. vaak zonder herkenbare samenhang of chronologie. vol gevechtjes voor 't goede. van moment tot moment de moeite waard.