28

er valt zoveel water uit de hemel. alles is klam. papier kreukt niet meer. sokken hangen dagenlang te zweten aan de lijn totdat je ze halfnat aan je vochtige voeten in een paar dampende schoenen schuift. en het is avond, noem het nacht. een koor tergend theatrale krekels aan het raam en voor me het rustgevender gezoem van de ventilator van deze stoommachine.