WIN/WIN in het nieuws

radio, krant, tv & web. recensies komen pas rond de bioscooprelease [20 mei] in de krant. Volkskrant: 'Jawel: de eerste crisis- film' 21/01/2010

NOS tv Journaal Item 27/01/2010

NOS Radio 1 Interview 27/01/2010

Radio Item Wereldomroep 28/01/2010

Filmkrant 5 vragen 28/01/2010

Interview VPRO tv Halina & Jaap of via cinema.nl 28/01/2010 - 23:50 NL2

Artikel METRO Rotterdam 29/01/2010

Gesprek VPRO De Avonden of via cinema.nl (ik schuif in het 1e uur aan na 26 minuten) 29/01/2010

Interview Parool 30/01/2010

Radio Rijnmond 31/01/2010

KRO, Van Trigt tot 9, radio 4 om 9:45 01/02/2009

Films & Stars, Net5 (wat flarden in het item vanaf 3:40) 14/02/2010

The CultCorner

Spits! IV met Halina 04/02/2010

NRC Handelsblad (deel van een verzamelstuk) 04/02/2010

NRC, Cultureel Supplement 05/02/2010

Jawel: de eerste crisis-film (vk 21 jan '10)

Jawel: de eerste crisis-film door Marjon Bolwijn

Een van de elf Nederlandse films op het IFFR is Win/Win, de eerste speelfilm van Jaap van Heusden (1979) en ook de eerste Nederlandse film over de kredietcrisis. Van Heusden wist een sterrencast te strikken voor, wat hij noemt, ‘de innerlijke reis’ van een succesvolle handelaar in de harde wereld van de aandelen.

Het idee voor Win/Win was er al voordat de financiële crisis in de herfst van 2008 in volle hevigheid losbarstte. Van Heusden wilde een film maken over een jonge, slimme aandelenhandelaar die maar blijft winnen in een tijd waarin investeringsbanken verlies op verlies stapelen. ‘Dat leek mij een sprookjesachtig gegeven in het bloedbad van de crisis. Maar tijdens de research bleek het geen sprookje te zijn.’

Om inzicht te krijgen in de wereld die hij in beeld wilde brengen, voerde Van Heusden uitvoerige gesprekken met snelle jongens in blauwe pakken uit de dealingrooms van de grote banken in Amsterdam en Londen. De contacten kwamen via via tot stand: ‘Het is makkelijker om in contact te komen met delinquenten in een jeugdgevangenis dan met aandelenhandelaren.’ De handelaren hielpen hem in zijn beste pak de dealingroom binnen, zogenaamd als hun ‘trading friend’.

De aanvragen voor financiering waren de deur uit, toen in september 2008 de Amerikaanse investeringsbank Lehman Brothers failliet ging. Voor Van Heusden een geschenk uit de hemel: er was plotseling gretigheid alom om ‘iets’ te doen met de kredietcrisis. De NPS en IJswater financierden de film, die dit jaar zal worden uitgezonden.

De casting viel ook al niet tegen. Grote namen, onder wie Halina Reijn, Hans Kesting en Leon Voorberg van Toneelgroep Amsterdam, waren enthousiast over het script. De Vlaamse acteur Oscar van Rompay (1983) van NT Gent speelt de hoofdrol: de 24-jarige trader Ivan die bij de investeringsbank Cahen en Greeson miljoenen euro’s binnensleept. Van de ene op de andere dag, vanaf zijn ontdekking door een hoger geplaatste collega op het herentoilet, zit hij tot over zijn oren in de snelle, veeleisende machowereld van grootverdienende, egocentrische, vaak piepjonge aandelenhandelaars. De kijker ziet een slimme en ongecompliceerde jongen langzaam veranderen in een gestresste man in verwarring.

Jaap van Heusden is onder de indruk van de persoonlijkheid en het acteertalent van Oscar van Rompay. ‘Bij de casting voor de hoofdrol had ik al heel wat binken voorbij zien komen, toen Oscar binnenstapte. Zijn aantrekkelijkheid zit in zijn charisma. Het was meteen duidelijk dat hij het moest worden. Alleen al zijn motoriek, hoe hij zijn handen en vingers beweegt; precies zoals ik voor ogen had. Ik wilde een hoofdpersoon die zich beweegt alsof hij loopt op de klanken van jazzmuziek. En dat doet Oscar.’

Hoe vereerd hij ook was dat niet de minste acteurs tekenden voor zijn film, het maakte de regie op de set wel spannend voor hem als ‘broekie’ van 30 jaar. ‘Als zulke kanonnen maar niet over mij heen walsen, dacht ik. Halina Reijn bleef maar zeggen dat ze een marionet was, maar intussen maakte ze wel duidelijk waarom ze een bepaalde monoloog niet passend vond. Dan dacht ik er thuis nog eens goed over na en kwam ik tot de conclusie: het klopt wat ze zegt. Een goede acteur wil zijn karakter zo zuiver mogelijk krijgen. Dat werkt alleen maar in het voordeel van mijn film.’

(uit Volkskrant 21 januari 2010)

I LOVE THE ARMY >> IDFA & NED3

i love het leger - regie: jaap van heusden - productie: guapo productions - poster'I love het leger' op IDFA > Tuschinski 5 Tue 24-11-2009 14:00

> Tuschinski 5 Sat 28-11-2009 14:00

IDFA site en kaartjes

'Director Jaap van Heusden delivers a fascinating montage of two years in Jade's life, juxtaposing her tough existence of army camouflage with the inevitable stress regarding [her] dress and makeup.' - IDFA

En voor de thuisblijvers, uitzending op NED 3, zondag 22 november 2009 om 13:05 - 13:20 uur op Nederland 3. Zie ook de site van de Joodse Omroep.

17 km... it's a wrap

na 21 dagen draaien zit Win/Win in het blik. het reizende circus is na een mooi bootfuifje uit elkaar gegaan. de draaiperiode hield het midden tussen een zomerkamp en een gang naar het front. hard gelachen met en om acteurs en genoten van hun ijzersterke performances. met de crew van vroeg tot laat gewerkt en gevochten om alle ambitieuze plannen voor elkaar te boksen. heb me vaak verbaasd over de energie en de vrolijkheid van deze ploeg. het moet iets te maken hebben met het aanstekelijke gegiechel van de productiemeisjes (zelfverkozen titel) ada en maaike... de komende maand is het speelveld verkleind tot de studio van jasper, waar we op zoek gaan naar de film die in deze zeventien kilometer film verborgen ligt.

Ivan - Oscar van Rompay - Rooky @ Cahen & Greeson

Ivan - Oscar van Rompay - Jacobsladder

Stef (leon voorberg) & Ivan (oscar van rompay) waiting for a hedgefund to collapse

Ivan (Oscar van Rompay) trying to sleep at toilet of Cahen & Greeson

deniz / ivan

vanochtend en vanmiddag weer gerepeteerd met halina en oscar. heb erg hard gelachen. tochtig theaterlokaaltje. glaasje koffie, boterham met kaas erbij. de setting kan moeilijk alledaagser. een paar uurtjes ingeklemd tussen allerlei afspraken van iedereen. en dan scripts op tafel. en er doorheen. de feilbaarheid van die teksten wordt me dan ingewreven. enkel door te luisteren, hoor ik de beperktheid van alles wat zwart op wit staat. en dan lostrekken. verbeteren. schrappen. dus 't is weinig romantisch. doorlezen. hier en daar wat spelen of zetten. zoeken naar ritme en bedoelingen, maar vaker nog naar wat het allemaal niet betekent en niet moet zijn. maar tegelijk is dat een feest. twee akelig slimme mensen, die vrijwel naadloos van de ene op de andere emotie kunnen overschakelen. 'zeg hem eens alsof ze zelf niet weet hoe die zin gaat eindigen'. 'en nu alsof ze die zin al zorgvuldig had gewogen'. en dan klinken er twee volstrekt andere zinnen, die ik nooit zo zou kunnen zeggen. tijdens de koffie en het bespreken van scènes is repeteren gezamelijke arbeid. maar zodra zij de scene induiken en die zinnen beginnen te zeggen en beginnen te kijken naar elkaar, dan zingen ze zich los. dan ben ik ineens een publiek van één. en een publiek dat de scène gaandeweg kan sturen. dat is werkelijk een uitzonderlijk voorrecht als je zulke begaafde mensen voor je hebt. en dan breken door het geploeg en gezweet soms momenten heen waarop ik keihard moet lachen. eergisteren ook nog tijdens het draaien. leon die op de trading floor op ongekend irritante wijze oscars vlaamse accent begint na te apen in een scène. ik kan dat niet beschrijven. dan lijkt het te flauw voor woorden. maar de crew moest op zijn mouw bijten om het geluid niet te verpesten. en oscar verontschuldigde zich omdat hij take na take in de lach schoot. heerlijk.

hieronder nog drie momenten die er al op staan

halina reijn - oscar van rompay -- win-win

oscar van rompay -- win-win

halina reijn - oscar van rompay -- win-win

...

over the hill betekent in het gatenkaasdraaischema van win-win dat oscar casimir et caroline speelt in parijs en leon in glengarry glen ross en dat wij de steeds guurdere straten van amsterdam afstruinen op zoek naar de laatste locaties. daarbij worden door ondergetekende test-schoenen de lucht ingeslingerd. (vraag niet waarom, want dat zal pas blijken in de allerlaatste scène van de film). en naar tien meter hoogte smijten, blijkt dan beslist niet eenvoudig. nietsvermoedende maaike boot en ada goossens werden bijna getroffen door een solide italiaanse hakschoen. camerajan was al meteen opzij gedoken. al eerder bleek tijdens het draaien op 22 hoog in den haag, dat het een slecht idee is om mensen uit het regie departement toegang te geven tot 'hot props'. met een welgemikte gooi smeet ik -voor een insert- ivans koffiemok in de gootsteen. so far so good. helaas, hoek-van-inval-is-hoek-van-terugkaatsing, schoot de mok door in een regelrechte baan richting de 'morandi' vazen (zorgvuldig gekozen door gerard loomans) en liet een regen van scherven achter zich. als stuntteam de beukelaar eens geen tijd mocht hebben, sta ik altijd ter beschikking. nog wat schetsjes dan maar, om het af te leren win win rushes - oscar van rompay

win win rushes - leon voorberg

win win rushes - oscar van rompay

win win rushes - oscar van rompay - phi nguyen

I love het leger

idfa selection Mijn korte documentaire 'I love het leger' is geselecteerd voor IDFA 2009.

"Een jurkje? Nee gadver!" Jade heeft een hekel aan alles wat meisjesachtig is. Van jongs af aan wil ze soldaat worden in het Israëlische leger. Maar dansles is ook leuk. Nu ze dertien is, bezoekt ze een echte legerbasis en moet ze afdansen. Maar dat mag alleen in een jurk...

De film gaat in première op het Cinekid festival.

<première>zaterdag 17 oktober -- 15:30 Zuiveringshal Oost, Westergasfabriek<première> en draait op zondag 18 oktober 16:00 in Ketelhuis 2

I love het leger

deel/geheel

'k ben blij dat ik dit niet als dagboek heb bestempeld, want dagen snellen langs zonder dat ik tijd vind om hier wat op te tekenen. vandaag alweer draaidag 4 voltooid. hieronder een paar beelden uit de eerste en de tweede dag. filmen blijft een bizarre bezigheid. dat mengsel van banale logistiek en teer spel, van lyrisch beeld en harde tijdsdruk. met dertig man en vrouw doorpezen om alle shots te halen. volgende pak. haar checken. andere lens. en dan ineens een moment waarvoor het allemaal gebeurt. vaak een blik. of licht dat meer doet dan gevraagd. filmen is zo gefragmenteerd. ook door oscars ogen zie ik dat opnieuw. niet die avondlange spanningsboog van een voorstelling op de planken. maar moment per moment de film bij elkaar zoeken. ik vind dat mooi. want ieder moment dat we vinden, ligt meteen voor altijd vast. en in de montage ontstaat uit die snippers een geheel dat er zelfs in het scenario nooit in die vorm was. die montage levert een film op. en die film brengt met een beetje geluk catharsis teweeg. en het draaien? dat heeft ernstig veel weg van het echte leven. vaak zonder herkenbare samenhang of chronologie. vol gevechtjes voor 't goede. van moment tot moment de moeite waard.